Το Ελληνικό Αλφάβητο και η ιστορία του στον Δυτικό κόσμο

Ο Ελληνισμός χαρακτηρίζεται κυρίως για την Γλώσσα του διότι όλες οι ανακαλύψεις του, οι εφευρέσεις του και τα επιτεύγματά του βασίζονται στην γλώσσα του.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι η Κλασσική Ελλάδα, του βασιλιά Λυκούργου του νομοθέτη, του Σόλωνα, του Περικλή, του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Μέγα Αλέξανδρου και όλων των μεγάλων προσωπικοτήτων της αρχαίας ένδοξης εποχής.

Η ιστορία όμως της Ελληνικής γλώσσας είναι πολύ παλαιότερη, ιστορικά καταγράφεται στα ιστορικά Ομηρικά έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.

Όλα ξεκίνησαν από την εποχή της Τροίας το 1300 π.Χ., όπου οι Έλληνες με αφορμή την ωραία Ελένη πήγαν στην Τροία να πάρουν όχι μόνο την ωραία Ελένη αλλά και τα ωραία και πολλά λάφυρα που είχε η πλούσια Τροία του Βασιλιά Πρίαμου.

Οι Τρώες ήταν Ελληνικά φύλα που μιλούσαν την Ελληνική Γλώσσα και πίστευαν στο 12θεο. Μεταξύ των ηρώων τους υπήρξε ο Αινείας που ήταν συγγενής του βασιλιά Πριάμου, όπου μετά τη άλωση της Τροίας οι Έλληνες δώσανε στον Αινεία την επιλογή να επιλέξει μέρος να μείνει αλλά κάτω από την εποπτεία των Ελλήνων.

Σύμφωνα με την Μυθολογία, ο Αινείας από ότι φαίνεται από την εξέλιξη της ιστορίας αποφάσισε να αποχωρήσει και να πάει μαζί με τους εναπομείναντες πιστούς Τρώες στην Ιταλία όπου υπήρχαν και Έλληνες της Μυκηναϊκής εποχής.

Εκεί τα εγγόνια του οι Ρωμύλος και Ρώμος (όπου ρώμη στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει η δύναμη της ψυχής και του πνεύματος) έχτισαν την Ρώμη.

Οι κάτοικοι της Ιταλίας Ι+Ταλός (Ο Τάλως ήταν μυθικός φύλακας της Κρήτης. Ήταν γιγάντιος, ανθρωπόμορφος και με σώμα από χαλκό), εκεί που οι Έλληνες βρήκαν περιοχές με μεγάλα κοιτάσματα χαλκού, οι πλειονότητα των κατοίκων μιλούσαν διαφορετική γλώσσα, αυτά που γνωρίζουμε σήμερα ως Ιταλικά.

Οι Έλληνες ως πληθυσμιακή μειοψηφία προσαρμόστηκαν να μάθουν να μιλούν την γλώσσα των ντόπιων για να επικοινωνούν μαζί τους, αλλά κατάλαβαν ότι πρέπει να τους μάθουν να την γράφουν και να την διαβάζουν. Έτσι προσάρμοσαν το Ελληνικό αλφάβητο ώστε ηχητικά και γραφικά να καλύπτει τις ανάγκες και να ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία των Ιταλών.

Αυτή η εξέλιξη ήταν πάρα πολύ σημαντική γιατί έμαθαν για το πίστη των Ελλήνων το 12θεο, την οποία την ασπάστηκαν αφού έτσι και αλλιώς δεν είχαν και κάτι άλλο.

Στο διάβα των μετέπειτα αιώνων υπήρξε και η άνθιση του Ελληνικού πολιτισμού και της λαμπρής Ελληνιστικής περιόδου που τελείωσε στην εποχή του Μεγάλου Αλέξανδρου και κάποιων μεταγενέστερών του.

Η επιρροή όμως της Ελληνιστικής περιόδου ήταν τεράστια και στην Ιταλία το έδαφος για την μετεξέλιξή του έτοιμο για την ανάδειξη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η ιστορία της Ελληνικής - Λατινικής γλώσσας είναι πλέον γνωστή αφού όλος ο Δυτικός κόσμος αποδέχτηκε και εφάρμοσε το Λατινικό Αλφάβητο και τις Ελληνιστικές- Ρωμαϊκές επιρροές τους.

Στην Ανατολική Ευρώπη επικράτησε το Κυριλλικό Αλφάβητο που και αυτό είναι βασισμένο στο Ελληνικό Αλφάβητο.

Ο Ελληνισμός είναι Φως, είναι Γνώση, είναι Ελευθερία, είναι Ήθος, έμαθε τον Δυτικό κόσμο να επικοινωνεί και να μαθαίνει και δεν είναι διόλου τυχαίο το:

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

1. Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. 2. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. 3. πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. 4. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. 5. καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.

Η ανθρωπότητα μόλις αρχίζει να καταλαβαίνει χάρη της τεχνολογίας, ότι η Φύση είναι ο θεός του, του μίλησε στην γλώσσα του αιώνες πριν και διαμέσου διάφορων θρησκειών, ώστε να αρχίσει να καταλαβαίνει τι ο ίδιος ο άνθρωπος είναι. Χρειάζεται χρόνο για να καταλάβει την θεία του Φύση και τον προορισμό του, όμως η θεία Φύση του δεν θα τον εγκαταλείψει στον δύσκολο δρόμο του, εκτός εάν ο ίδιος την απαρνηθεί.